Öylesine

Bayram tatili herkese kısa geldi herhalde. Bir anda ne olduğunu anlayamadan pazarteside bulduk kendimizi topluca. Neyse ona alıştık artık ama alışamadığımız tek şey defalarca yaşamamıza rağmen insanlara değer vermesek de kibarlıktan selam verdiğimiz bu insanların karşılığında selam vermemek için kaçırılan gözler oldu. Hayır efendim kendinizi ne sandıysanız artık? Bu insanları görmezden gelmek basit ama kafayı kurcalayan sorulara neden oluyor? Bir şey sokmuş olmalıyız herhalde yoksa bunun başka açıklaması olamaz. Neyse bahsetmek bile yüzde "aptallar" diye gülümsetmeye yeter.

İnsanların basit hareketlerinin bizi yaralayıp sıkabildiğinin  farkındayız ama insanlar hayatta olduklarını göstermek için bir şeyler yapmak zorundadırlar hayatta. Maalesef ki egosu düşük, kendini yetiştirememiş ya da çocukken bazı şeylerden mahrum kalmış arkadaşlar, hayatta olduklarını, "ben de bu dünyada yaşıyorum!" demeyi çok farklı şekilde gösteriyorlar. Yani sizle konuşurken iğneleyeci laflar sokup sizi yerin dibine sokmaya çalışıp kendini metheden kişi, doksan model şahinine pati çektiren adam, hastanedeki fotoğrafını paylaşan arkadaş gibilerden bahsediyorum. Kimisi her yazışında konuşmasında okuduğu alanlardan bahsederken diğeri sarı olmasının bir ayrıcalık olduğunu düşünüp kendini seçkin görmesi gibi. Ben bu arkadaşların dediklerine takılırdım, sinir olurdum. Fakat sonra fark ettim ki bu arkadaşların yaptıkları hayatta var olduklarının tek göstergesi, onları da elinden alırsak silinir giderle. Bu insanların elinden bunları da alamayız da zaten, tüm pahasına ellerinde tutmak için savunurlar bu davranışları. Bu fark edişten sonra geri kalmışlığını, ezilmişliğini kapatan bu arkadaşların dediklerine gülüp geçiyorum sadece.